De berekkene hoemannichte bestridingsmiddels dy't noch oanwêzich binne, op griente en fruit, dy't yngean op it senuwstelsel, bliuwt by in trochsneed deistich konsumpsje flink ûnder de feiligenslimyt. Neffens it RIVM jout dizze bleatstelling dus gjin risiko op skealike effekten op it senuwstelsel.
Troch ús iten wurde wy hast alle dagen bleatsteld oan resten fan gewaaksbeskermingsmiddels. Neffens it RIVM is der faak simultane bleatstelling oan ferskate stoffen, bygelyks by it konsumearjen fan ferskate grienten of fruit, mei elk in oare stof. Of as ien griente of fruit ferskate stoffen befettet. Om't de konsumint yn sokke situaasjes tagelyk mei ferskate stoffen yn oanrekking komt, wurdt dat de 'cumulative exposure' neamd. It RIVM hat no ûndersocht yn hoefier't dizze kumulative bleatstelling oan gewasbeskermingsprodukten yn Nederlân is en oft feilige limytwearden mei mooglike gefolgen op ús senuwstelsel oerschreden wurde. De konklúzje út dit ûndersyk is dat de berekkene kwantiteit flink ûnder de achte feilige limyt bliuwt.
Resources
De stúdzje ûndersocht twa groepen gewaaksbeskermingsmiddels dy't op it senuwstelsel wurkje: 47 stoffen dy't koarte termyn effekten hawwe op de oerdracht fan sinjalen yn it senuwstelsel (saneamde neurochemyske effekten). En 100 medisinen dy't koarte termyn effekten hawwe op it diel fan it nervous systeem dat it musculoskeletale systeem kontrolearret. Yn it Nederlânske dieet wurdt kumulative bleatstelling oan beide groepen plantbeskermingsprodukten dominearre troch triazofos, omethoate, methomyl en lambda-cyhalothrin. Foar elk fan dizze produkten binne feilige limytwearden ynsteld: maksimale bedraggen dy't oanwêzich kinne wêze op itenprodukten.
Ferleging
Neffens it RIVM kin de bleatstelling oan triazofos en omethoate net fermindere wurde troch de tastiene hoemannichte fan dizze stoffen op iten te ferleegjen. It soe gean om grutten dy't hast net mear te mjitten binne. Neffens it RIVM kin de ynspanningen hjir better rjochtsje op it soarchfâldich ûndersykjen fan beantsjes yn peulen op de oanwêzigens fan dy stoffen. Foar methomyl kin it maksimale bedrach fan dit middel op beantsjes yn pods noch wurde fermindere, lykas lambda-cyhalothrin op spinaazje. Foar lambda-cyhalothrin op druven is it tastiene bedrach koartlyn ferlege. Dit kin liede ta in fermindere eksposysje yn 'e takomst.
Oare gewaaksbeskermingsprodukten
Dizze RIVM-stúdzje rjochte him op bleatstelling oan aginten foar gewaaksbeskerming dy't aktearje op it senuwstelsel. Dêrnjonken befettet ús iten neffens it RIVM ek resten fan gewaaksbeskermingsmiddels dy't oare sûnenseffekten feroarsaakje kinne. De European Food Safety Authority (EFSA) ûndersiket dat op dit stuit. Doel fan dit ûndersyk is om te bepalen hokker groepen plantbeskermingsprodukten giftige effekten hawwe op oare organen yn it lichem. Sadree't sa'n groep fan aginten bekend is, moat de ko-eksposysje berekkene wurde. Dêrmei wurdt bepaald oft der in sûnensrisiko is yn Nederlân.
MRL
Hoefolle oerbliuwsels fan gewaaksbeskermingsmiddels op fruit en grienten sitte, is wetlik fêststeld fia de saneamde Maximum Residue Limit (MRL). Op EU-nivo stelle de lidsteaten dizze MRL's tegearre yn, mei it observearjen fan heul grutte feiligensmarges. Gjin sûnensrisiko's moatte ûntstean.